Σήμερα θα εξετάσουμε ένα από τα πιο ανησυχητικά παράδοξα της κοινωνίας: γιατί στην εξουσία καταλήγουν όχι οι πιο έξυπνοι, αλλά συχνά οι πιο αλαζονικοί και ανίκανοι άνθρωποι. Αυτό το φαινόμενο παρατηρείται σε όλη την ιστορία — από τους αρχαίους Ρωμαίους αυτοκράτορες μέχρι τους σύγχρονους πολιτικούς και επιχειρηματίες.
Θα αναλύσουμε πώς λειτουργεί το φαινόμενο Dunning–Kruger, γιατί η αυτοπεποίθηση θεωρείται ένδειξη ικανότητας και πώς το ίδιο το σύστημα εξουσίας δημιουργεί και εδραιώνει τη μετριότητα.
Ας στραφούμε στις σκέψεις του Νικολό Μακιαβέλι — ενός στοχαστή που πριν από πεντακόσια χρόνια κατάλαβε ότι στον αγώνα για την εξουσία δεν νικούν οι σοφότεροι, αλλά εκείνοι που ξέρουν να φαίνονται σοφοί. Θα μάθετε πώς οι μάζες κάνουν τις επιλογές τους, γιατί οι απλές λύσεις είναι πιο ελκυστικές από την περίπλοκη αλήθεια και τι πραγματικά εμποδίζει τους έξυπνους ανθρώπους να αποκτήσουν εξουσία...