Εἶναι γνωστὴ ἡ θεωρία ὅτι δῆθεν ὁ Παπαδόπουλος ἀπέσυρε τὴν μεραρχία καὶ ἄφησε τὴν Κύπρο ἀθωράκιστη...
Στὴν πραγματικότητα βέβαια οὔτε μεραρχία ἦταν, οὔτε ὁ Γ. Παπανδρέου ἐνέκρινε τὴν ἀποστολή της, οὔτε ὁ Γ. Παπαδόπουλος τὴν ἀπέσυρε. Ἡ ἱστορία του πὼς πῆγε, ποιά γεωστρατηγικὴ ἀξία εἶχε χωρὶς καμία ἀεροναυτικὴ κάλυψη, ποιοί προκάλεσαν τὴν προβοκάτσια τῆς Κοφίνου καὶ κυρίως ποιοί εὐθύνονται γιὰ τὴν ἀνάκλησή της, εἶναι κάτι ποὺ ἔχουμε ἀναλύσει σὲ ἔργα καὶ ἄρθρα μας στὸ παρελθὸν καὶ δὲν θὰ μᾶς ἀπασχολήσει στὸ παρὸν ἄρθρο...
Ὅμως, ἐν τέλει ὑπῆρξε πραγματικὰ ἀνάκληση; Καὶ ἔμεινε ὄντως ἡ Κύπρος ἀθωράκιστη μετὰ τὸ 1967; Ἢ μήπως ἀντιθέτως τὸ διάστημα 1968-1973 κατέστη πιὸ πάνοπλη ἀπὸ ποτέ; Ἂς δοῦμε ποιά εἶναι ἡ πραγματικότητα:
Στὶς 12 Δεκεμβρίου 1967 ποὺ ἐπῆλθε ἡ συμφωνία ἀνακλήσεως (καὶ ὁλοκληρώθηκε ἐντὸς 45 ἡμερῶν) ὁ Γεώργιος Παπαδόπουλος ἐπέβαλε νὰ παραμείνουν μυστικὰ στὴν Κύπρο:
1500 ἀξιωματικοὶ καὶ στρατεύσιμοι (τὸ ¼ τῆς δυνάμεως τῆς ΕΛΔΥΚ/Μ) οἱ ὁποῖοι ἐντάχθηκαν στὴν Ε.Φ.. Τὸ γεγονὸς ἐπιβεβαιώνει σύσκεψη τοῦ Ἐθνικοῦ Συμβουλίου Ἀσφαλείας (N.S.C.) τῶν Η.Π.Α. στὶς 24.1.1968, στὴν ὁποία ὁ Helms ἐνημέρωνε τὸν Πρόεδρο τῶν Η.Π.Α. ὅτι «οἱ Ἕλληνες ἔχουν ἀποσύρη μερικὰ μόνο στρατεύματα -ὅπως συμφωνήθηκε μὲ τὸν Vance- ἀλλὰ παρέμειναν μυστικὰ στὴν νῆσο πάνω ἀπὸ 1.500 ποῦ ἐντάχθηκαν στὴν Ἐθνικὴ Φρουρά».
Ὅλο τὸ βαρὺ ὑλικὸ τῆς ΕΛΔΥΚ/Μ (μὲ ἐξαίρεση τὰ 34 ἅρματα μάχης Μ47 καὶ Μ24) ποὺ καὶ αὐτὸ ἐντάχθηκε μυστικὰ στὴν Ε.Φ.
Ὅλα τὰ πυρομαχικὰ καὶ ἐφόδια τῆς ΕΛΔΥΚ/Μ γιὰ ἀγῶνα 20 ἡμερῶν ποῦ παραχωρήθηκαν στὴν Ε.Φ. (βλπ. φάκελλος 3187 ΓΕΣ).
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ 1: Ἡ ἀνάκληση ὑπῆρξε ἐν μέρει ΕΙΚΟΝΙΚΗ μὲ παραμονὴ τοῦ 1/4 τοῦ ἐμψύχου ὑλικοῦ καὶ ὅλου τοῦ βαρέος ὁπλισμοῦ, πυρομαχικῶν καὶ ἐφοδίων!
Τὸν Φεβρουάριο τοῦ 1968 (μόλις 15 ἡμέρες μετὰ τὴν ὁλοκλήρωση τῆς ὑποτιθέμενης ἀνακλήσεως), συντάχθηκε στὸ ΓΕΕΘΑ τὸ ἐπιτελικὸ σχέδιο ΕΛΔΥΚ 3.1, (ἔγγραφο 0210/Κ/41/99/5.2.68) Μὲ αὐτό:
Ξεκίνησαν ξανὰ μυστικὲς ἀποστολὲς στελεχῶν καὶ ὁπλιτῶν ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα στὴν Κύπρο, μὲ πλαστὰ Κυπριακὰ διαβατήρια καὶ ὀνόματα.
Οἱ μυστικὲς ἀποστολὲς ἔγιναν μὲ προτεραιότητα στὶς εἰδικότητες Τεθωρακισμένων, Διαβιβαστῶν καὶ Καταδρομῶν.
Οἱ Ἐλλαδίτες στρατεύσιμοι στελέχωναν μονάδες τῆς Ε.Φ. καὶ στὴν οὐσία ἀναπλήρωσαν τὴν ἀπόσυρση τῆς ΕΛΔΥΚ/Μ!
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ 2: Ἡ ΕΛΔΥΚ/Μ ΑΝΑΠΛΗΡΩΘΗΚΕ πληρέστερα καὶ πιὸ ὀργανωμένα μὲ τὸ σχέδιο ΕΛΔΥΚ 3.1.
Μεταξὺ 1968-1971 ἔγιναν τὰ ἑξῆς:
Τὸν Ἀπρίλιο τοῦ 1968, μὲ τὸ ἔγγραφο 0213/Κ/52/113/5.6.68 τοῦ τότε Π/Υ καὶ ΥΠΕΘΑ Παπαδόπουλου πρὸς «τροποποίησιν καὶ συμπλήρωσιν τοῦ περὶ Ἐθνικῆς Φρουρᾶς Νόμου», ἐλήφθη ἡ ἀπόφαση γιὰ διάθεση ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα 3.000.000 κυπριακῶν λιρῶν ἐτησίως πρὸς συμπλήρωση τῆς Ἐθνικῆς Φρουρᾶς σὲ ἐμπόλεμη δύναμη 4 Μεραρχιῶν (55-60.000 ἀνδρῶν).
Στὶς 16 Ἰανουαρίου 1970 προτάθηκε στὸν Μακάριο ἡ ἀποστολὴ στὴν Κύπρο ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα 120 ἁρμάτων ΑΜΧ-30 ποὺ θὰ ἀναπλήρωναν τὰ πολὺ λιγότερα καὶ κατώτερα Μ24 καὶ Μ47 τῆς... μεραρχίας, ἀλλὰ ὁ Ἀρχιεπίσκοπος ἐμπόδιζε τὴν ἀποστολή τους
Καθ ὅλο τὸ 1971 μεταφέρθηκαν στὴν Κύπρο 5 Μεταφορεῖς Ἁρμάτων Μάχης, Τάγμα Πεζικοῦ, Μοῖρα Καταδρομῶν καὶ μία Πυροβολαρχία μακροῦ βεληνεκοῦς ὑπὸ τὴν Τακτικὴ Διοίκηση Κερύνειας καὶ ἔγινε ἐγκατάσταση Οὐλαμοῦ Ἁρμάτων στὴν Ἀμμόχωστο.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ 3: Ἡ Ἑλλάδα χρηματοδοτοῦσε τὴν Ε.Φ. ὥστε νὰ καταστῇ Σῶμα Στρατοῦ 4 ΜΕΡΑΡΧΙΩΝ (25.000 ἀνδρῶν ἐν εἰρήνῃ καὶ 55.000 ἐν ἐπιστρατεύσει) πολὺ ἀνώτερη τῆς ἀνακληθείσας Ταξιαρχίας.
Τὸν Ἀπρίλιο τοῦ 1968 συντάχθηκε τὸ Σχέδιο "Κ"/ΓΕΕΘΑ/68 καὶ βάσει τῶν ὁδηγιῶν ἐπιχειρήσεων του, (ΟΔΕΠΙΧ/Κ) προέβλεπε, σὲ περίπτωση εἰσβολῆς στὴν Κύπρο:
Προώθηση ἑνὸς Ὑποβρυχίου τύπου 209 πρὸς καταστροφὴ ἀμφιβίου δυνάμεως μὲ τομεῖς ἐπιτηρήσεως βορείως καὶ ΒΑ Κύπρου καὶ 7 περιπολίες στὶς βόρειες, ἀνατολικὲς καὶ νότιες ἀκτὲς τῆς νήσου.
Προώθηση δύο Τορπιλακάτων τύπου ΝΑΣΤΥ μὲ ἐνδιάμεσο σταθμὸ ἀνεφοδιασμοῦ τὸν Ἅγιο Νικόλαο Κρήτης.
Ἀποστολὴ ἀπὸ Α/Δ Καστελλίου καὶ Τυμπακίου Κρήτης ἢ Α/Δ Σούδας, 18 ἀεροσκαφῶν F84F γιὰ ἐφ’ ἅπαξ προσβολή, ἕκαστο μὲ δύο βόμβες 500lbs, 4-8 ρουκέτες 5 ἰντσῶν καὶ πολυβολισμὸ μὲ σκοπὸ τὴν ἐξάλειψη τῆς ἀμφιβίου δυνάμεως πρὶν τὴν προσγειάλωση τοῦ πρώτου ἀποβατικοῦ κύματος.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ 4: Αὐτὴ ἦταν ἡ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ποὺ ἡ Ἑλλάδα συνέτασσε σχέδιο ἐμπλοκῆς της καὶ ἀποστολῆς ἀεροναυτικῶν δυνάμεων στὴν Κύπρο σὲ περίπτωση εἰσβολῆς.
Ὑποβρύχια τύπου 209
Tον Μάρτιο τοῦ 1972 ἡ Κυβέρνηση Παπαδοπούλου ὑπέγραψε τὶς συμβάσεις γιὰ τὴν παραγγελία 36 ἀεροσκαφῶν F4E Phantom II. Ὁ τότε πρέσβης τῶν Η.Π.Α. στὴν Κύπρο Popper, σὲ τηλεγράφημα στὸ State Department μὲ τίτλο «Κύπρος-Τουρκικὲς ἀνησυχίες σὲ σχέση μὲ τὴν προμήθεια τῶν F4 ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα», ἔγραφε: «ἡ ἀγορὰ ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα τῶν ἀεροσκαφῶν F4, ΑΛΛΑΖΕΙ ΤΗΝ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ... Ἂν διαδοθοῦν τὰ νέα πὼς οἱ Ἕλληνες ἀγοράζουν ἀεροσκάφη τὰ ὁποῖα μποροῦν πλέον ΝΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΟΥΝ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ γιὰ νὰ κάνουν ἀναχαιτίσεις ἢ ἐπιθέσεις σὲ στόχους, τότε Η ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΕΥΡΥΤΕΡΑ Η ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ στὴν Κύπρο, θὰ ἀλλάξουν ΡΙΖΙΚΑ''.
Παράλληλα, μὲ τὴν ὁλοκλήρωση τοῦ Προγράμματος Ἔξοπλισμών 1968-1972, ἡ Ἑλλὰς εἶχε πλέον προμηθευτεῖ:
60 ὑπερσύγχρονα Ἅρματα Μάχης ΑΜΧ-30.
Τὴν πρώτη δόση φορητοῦ ὁπλισμοῦ FN.
Μία Μοῖρα Α/Τ πυραύλων Χώκ.
Τηλεκατευθυνόμενα Α/Τ SΑCLOS.
Κινητὰ Ραντὰρ καὶ Ραντὰρ Ταγμάτων Πεζικοῦ.
4 Ὑποβρύχια τύπου 209: Τὰ ΓΛΑΥΚΟΣ S-110, ΝΗΡΕΥΣ S-111, ΠΡΩΤΕΥΣ S-112 καὶ ΤΡΙΤΩΝ S-113.
4 Πυραυλακάτους COMBATTANTE II: Οἱ ΚΥΜOΘΟΗ P-53, ΚΑΛΥΨΩ P-54, ΕΥΝΙΚΗ P-55 καὶ ΝΑΥΣΙΘΟΗ P-56.
7 Τορπιλλακάτους ἀπὸ τὴν Γερμανία, 5 Ἀντιτορπιλλικὰ καὶ 4 Ναρκαλιευτικά.
Τὸ νέο Δεξαμενόπλοιο ΝΑΥΚΡΑΤΟΥΣΑ L-153, ἔδρα της Διοικήσεως Πλοίων Ἀποβάσεων, τὸ Ἀρματαγωγὸ ΚΡΗΤΗ L-171 καὶ τὸ Πὲτρελαιοφόρο ΑΡΙΑΔΝΗ Α-414.
Ἑλικόπτερα ALOUETTE ΙΙΙ, γιὰ τὸ Π.Ν., AB205 HUEY γιὰ τὴν Π.Α. 4 Agusta-Bell 206a Jetranger καὶ 6 Agusta-Bell ΑΒ47-G5 καὶ OH-13H.
160 Shelters (Καταφύγια Ἀεροσκαφῶν).
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ 5: O ἰσχυρισμός, πὼς μετὰ τὴν ἀνάκληση τῆς ΕΛΔΥΚ/Μ «τὰ ἰσοζύγια δυνάμεων εἶχαν ἀλλάξει ὑπὲρ τῆς Τουρκίας», ὄχι ἁπλᾶ καταρρέει ἀλλὰ συντρίβεται!
Στὸ Ἀνώτατο Στρατιωτικὸ Συμβούλιο τῆς 22.10.1973, ἐγκρίθηκε τὸ βελτιωμένο Σχέδιο Ἀμύνης Κύπρου μὲ τὴν κωδικὴ ὀνομασία ΑΦΡΟΔΙΤΗ ᾽73 που προέβλεπε πλέον:
Τὴν ἀποστολὴ 6 F4-E Phantom II στὴν Κύπρο ποῦ θὰ ἐνεργοῦσαν ἀπὸ τὰ Α/Δ Καστελλίου, Τυμπακίου ἢ Σούδας.
Τὴν προώθηση ἑνὸς Ὑποβρυχίου τύπου 209 καὶ πλέον δύο Πυραυλακάτων COMBATTANTE II μὲ τηλεκατευθυνόμενους πυραύλους EXOCET.
Τὴν ἐκκαθάριση τοῦ ἐσωτερικοῦ της νήσου μὲ ἐνέργεια τῆς Ἐθνικῆς Φρουρᾶς καὶ τὴν ΕΛΔΥΚ ἐφεδρεία γιὰ ἐξάλειψη πιθανοῦ προγεφυρώματος τοῦ ἐχθροῦ στὰ σημεῖα ἀποβάσεως.
Τὸ σχέδιο ΒΕΛΟΣ γιὰ παράταξη Πυροβολαρχιῶν κατὰ μῆκος τῶν ἀκτῶν καὶ φραγμὸ πυρὸς πρὸς ἀνάσχεση προσεγγίσεως ἀποβατικῶν σκαφῶν στὴν ἀκτή.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ 6: Ἐὰν τὸ σχέδιο ΑΦΡΟΔΙΤΗ ’73 εἶχε ἐφαρμοσθῇ 9 μῆνες ἀργότερα, ἡ τουρκικὴ εἰσβολὴ στὴν Κύπρο θὰ ἦταν σήμερα ἀνέκδοτο.
Ἐν κατακλεῖδι, ἡ ἀθωράκιστη καὶ εὐάλωτη Ἑλλὰς τοῦ 1955, τοῦ 1964 καὶ τοῦ
1967, ἀπὸ τὸ 1972 γιὰ πρώτη φορὰ «ἄλλαζε τὴν στρατιωτικὴ ἰσορροπία καὶ ψυχολογία ὑπέρ της» ἔναντι τῆς Τουρκίας καὶ προμηθευόταν ὅπλα ποὺ «μποροῦν νὰ ἐπιχειρήσουν πάνω ἀπὸ τὴν Κύπρο». Ἀπὸ τὸ 1973 καὶ ἔπειτα, ἡ Ἑλλάς του Παπαδόπουλου διέθετε γιὰ πρώτη φορὰ ὅλες τὶς προϋποθέσεις γιά:
α) Νὰ συντρίψη τὸν "ΑΤΤΙΛΑ" καὶ νὰ κηρύξη τὴν Ἕνωση τῆς Κύπρου μὲ τὴν Ἑλλάδα,
β) Νὰ ἀντιμετωπίση μία εὐρύτερη Ἑλληνοτουρκικὴ σύρραξη μὲ ἐπιτυχία,
γ) Νὰ πάρη τὴν "ῥεβὰνς" γιὰ τὴν Μικρασιατικὴ καταστροφή.
Αὐτοὶ ποὺ τὸν διαδέχθηκαν στὴν ἐξουσία δὲν μπόρεσαν ἢ δὲν θέλησαν νὰ ἐκμεταλλευτοῦν αὐτὸ τὸ ἀσύγκριτο πλεονέκτημα ποὺ ὁ Γ. Παπαδόπουλος τοὺς κληροδότησε. Καὶ γιὰ νὰ ἐξιλεωθοῦν μπροστὰ στὸ σύμπλεγμα κατωτερότητος ἀπέναντί του ἐπινόησαν τὸν μῦθο τῆς ἀνακλήσεως τῆς μεραρχίας ποὺ δῆθεν... ἀποθωράκισε τὴν Κύπρο ὥστε νὰ ἀθωωθοῦν ποὺ δὲν ἐφάρμοσαν κανένα ἀπὸ τὰ σχέδιά του καὶ ἄφησαν τὴν Κύπρο στὸ ἔλεος τοῦ ΑΤΤΙΛΑ...
